Εδώ και ένα χρόνο βιώσαμε μεγάλες δυσκολίες όπως τον εγκλεισμό, την απαγόρευση της χειραψίας, της αγκαλιάς, του αγγίγματος και την χρήση των μασκών. Ο εγκλεισμός και οι απαγορεύσεις άρχισαν να δημιουργούν κοινωνική μοναξιά, οι μάσκες σε μερικά άτομα, αναπνευστικά προβλήματα και η ιατρική να βρίσκεται αντιμέτωπη με τον πιο πάνω ισχυρό ιό.
Η απομόνωση αύξησε το άγχος και τον φόβο. Όσοι έχουν μικροβιοφοβία άρχισαν να εμφανίζουν έντονη ανησυχία για τον εαυτό τους. Δεν θέλουν να πηγαίνουν πουθενά, δεν θέλουν να τους πλησιάζουν άλλοι άνθρωποι μήπως και τους κολλήσουν τον ιό. Νευριάζουν και ξεσπούν στον συνάνθρωπο τους χρησιμοποιώντας λεκτική και σωματική βία. Δεν σέβονται τους εργαζόμενους που παλεύουν για να τους εξυπηρετήσουν και να τους βοηθήσουν.
Βέβαια, από την άλλη μεριά υπάρχουν και αυτοί που πιστεύουν πως δεν θα πάθουν τίποτα και για αυτό δεν κρατάνε τις απαιτούμενες κοινωνικές αποστάσεις.
Δυστυχώς, η επιστήμη δεν γνωρίζει πολλά για αυτή την μολυσματική ασθένεια που άρχισε να μεταλλάσεται πολύ εύκολα. Οι επιστήμονες προσπαθούν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να νικήσουν τον αόρατο εχθρό. Όμως, δεν μπρορούν να παλέψουν μόνοι τους, χρειάζονται συμμάχους και αυτοί, είμαστε όλοι εμείς και η βοήθεια που θα τους δώσουμε είναι πως θα πρέπει να τηρούμε τους κανόνες υγιεινής, να παίρνουμε μέτρα προφύλαξης, να είμαστε ψύχραιμοι, ήρεμοι και να αποφεύγουμε τις αρνητικές σκέψεις για να μην βουλιάξουμε στην απελπισία.
Nayia Kouls
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου