Αν αγαπάς, νιώθεις όμορφα. Όμως, αν αγαπάς και αγαπιέσαι νιώθεις πιο όμορφα. Δεν είναι όμορφο το συναίσθημα να σε αγαπάνε όσοι αγαπάς;
Βέβαια, αν αγαπάς και νιώθεις πως δεν αγαπιέσαι δεν νιώθεις καλά. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις αυτούς που δεν σε αγαπούν, να σε αγαπήσουν με την βία. Δεν λένε πως, όσοι αγαπούν δεν πρέπει να περιμένουν ανταπόδοση; Λοιπόν! Ακριβώς αυτό. Αν αγαπάς θα πρέπει να μην περιμένεις να σε αγαπήσουν. Αν σε αγαπήσουν καλώς. Αν όχι, τότε, καλύτερα να αρχίσεις να συνειδητοποιείς πως, δεν θα βρεις ανταπόδοση και ανταπόκριση, κι αυτό, για να μην αρχίσεις να μην νιώθεις καλά. Δεν πρέπει να χάνεις τις ελπίδες σου, ούτε να σκέφτεσαι να κάνεις κακό σε όσους δεν σε αγαπούν ή στον εαυτό σου, επειδή δεν σε αγαπούν.
Φαντάστηκες όμως, να αγαπάς και να αγαπιέσαι και γύρω σου να βλέπεις ανθρώπους που αγαπούν και αγαπιούνται; Πόσο διαφορετικός θα είναι ο κόσμος αυτός; Θα είναι ένας κόσμος μαγικός. Ένας κόσμος γεμάτος αγάπη, ειρήνη, ηρεμία, γαλήνη, χωρίς κακίες, έχθρες, ζήλιες, αδικίες. Χωρίς λέξεις που να προκαλούν ψυχικό πόνο, χωρίς ξυλοδαρμούς που να αφήνουν στο κορμί χαραγμένες πληγές. Χωρίς ανθρώπους που δεν ξέρουν να αγαπούν. Χωρίς αυτούς που αδικούν, που προκαλούν καυγάδες, που νευριάζουν με το παραμικρό, που τσιρίζουν, που δεν είναι ευγενικοί, που δεν λένε ευχαριστώ, παρακαλώ, σε παρακαλώ.
Μακάρι, να μπορούσες, να μπορούσα και να μπορούσαμε να κάναμε τις όμορφες, τίμιες, φανταστικές σκέψεις, εικόνες τις οποίες θα μεταφέραμε από τον φανταστικό κόσμο στην πραγματικότητα. Αν, μπορούσα, θα άλλαζα όλο τον κόσμο. Θα έφτιαχνα ένα νέο πίνακα ζωής στον οποίο θα έβαζα όμορφες, πολύχρωμες πινελιές, γεμάτες αγάπη, φιλανθρωπία, κατανόηση, αυτοσεβασμό και σεβασμό στον συνάνθρωπο μας. Στον δικό μου πίνακα ζωής, δεν θα υπήρχαν βία, βιασμός σώματος και ψυχής, πόλεμοι, εχθρότητες, αδικίες, πείνα, πόνος, λύπη, δάκρυα, όπλα, βόμβες, ναρκωτικά. Δεν θα υπήρχαν άσχημες λέξεις, κακές φράσεις.
Θα υπήρχε ευγένεια, καλοσύνη, κατανόηση, συγχώρεση, πολύ και άφθονη προσευχή για όλους και για όλα. Για τους ανθρώπους, για τα πουλιά, τα ζώα, τα δέντρα, τους πλανήτες, για τους εξωγήινους αν υπάρχουν, για τους νεκρούς από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι σήμερα.
Εν κατακλείδι, θα ήθελα να ελπίζω πως κάποτε, ο δικός μου πίνακας θα μεταφερθεί από την φαντασία, στην πραγματικότητα και πως θα υπάρχει άφθονη αγάπη, φιλανθρωπία, χαμογελαστά πρόσωπα, καλή καρδιά και ζεστή αγκαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου