Στην αρχαία Ελλάδα τα παπούτσια με δέματα δήλωναν την σεξουαλικότητα μιας γυναίκας. Την μετάβαση της δηλαδή από ανύπαντρη παρθένα σε παντρεμένη γυναίκα.
Οι πόρνες στην αρχαία Ελλάδα φορούσαν σάνταλα τα οποία άφηναν προκλητικά μηνύματα στο έδαφος για τους πελάτες τους. Συνήθως ήταν η λέξη «ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ».
Στην Αυτοκρατορική Κίνα οι άντρες ερεθίζονταν από τα μικρά βήματα που έκανα οι γυναίκες λόγω των παπουτσιών τους.
Τον 16ο αι. οι στρατιώτες φορούσαν τακούνια για να ψηλώνουν και να σημαδεύουν τον στόχο τους καλύτερα. Κατόπιν, υιοθετήθηκαν και από τις γυναίκες.
Τα τσόκαρα τον μεσαίωνα ακινητοποίησαν τις γυναίκες με πλατφόρμες που έφταναν τα 30 εκ..
Τον 17ο αι. ομορφιά ήταν να έχεις μικρό πόδι. Και γι’ αυτό τότε δημιουργήθηκε και η ιστορία της Σταχτοπούτας, συμβολίζοντας ότι χωρώντας στο μικροσκοπικό παπούτσι βρήκε τον τέλειο σύντροφο.
Με νόμο του 17ου αι., μπήκε όριο στο πόσο ψηλά θα ήταν τα παπούτσια για να μην πέφτουν οι έγκυες γυναίκες και να αποβάλουν. Τον ίδιο αιώνα ο νόμος τροποποιείται για να μην μπορούν οι γυναίκες να κυκλοφορούν με άνεση και να φλερτάρουν με άλλους άνδρες.
Στη συνέχεια καταργήθηκαν τα τακούνια από την Puritan Massachusetts Colony από φόβο ότι οι γυναίκες αποπλανούσαν τους άνδρες με αυτά, χρησιμοποιώντας μάγια.
Η Catherine de Medici, ιταλίδα αριστοκράτηρα, επανέφερε τα τακούνια γιατί πίστευε ότι ήταν κοντή. Μετά τον γάμο της με τον Δούκα της Ορλεάνης, στον οποίο είχε φορέσει τα ψηλοτάκουνα παπούτσια, όλες οι αριστοκράτηρες άρχισαν να τα φοράνε και αυτές.
Ακολούθως με νόμο του Louis XIV μόνο οι ευγενείς είχαν το δικαίωμα να φοράνε κόκκινες σόλες. Ένα νόμο που κατάργησε ο Ναπολέων, μετά τη Γαλλική Επανάσταση.
Κατά την διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, οι γυναίκες φορούσαν ψηλά παπούτσια, για να εξυψώσουν το ηθικό των στρατιωτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου