Η προσευχή της Αγίας Παρασκευής

Δέσποτα, Κύριε Παντοκράτωρ,

ο κτίστης και δημιουργός πάσης κτίσεως,

ο ελθών εις αναζήτησιν της σωτηρίας ημών,

δέξαι το πνεύμα μου και επάκουσόν μου, Κύριε ο Θεός μου, και δος τοις μνημονεύουσιν του ονόματός μου

ειρηνικήν βιοτήν και άφεσιν αμαρτιών.

Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των Αγίων μας, αυτών που ζουν στη θριαμβεύουσα Εκκλησία των ουρανών και αυτών που κινούνται ανάμεσά μας στη στρατευομένη Εκκλησία της γης, είναι η προσευχή.

Έζησαν, τράφηκαν και έφυγαν από τον κόσμο αυτόν με την προσευχή. Ό,τι ήταν η αναπνοή για το σώμα τους ήταν συγχρόνως και η προσευχή για την ψυχή τους. Γι’ αυτό και τη ζωή τους τη σφράγιζαν πάντοτε με την προσευχή.

Αυτό βλέπουμε και στη ζωή της Αγίας Παρασκευής. Ολόκληρη η ζωή της ήταν μια προσευχή και το μαρτυρικό τέλος της το σφραγίζει πάλι με προσευχή. Προσεύχεται στον Δημιουργό, στον Παντοκράτορα Κύριο να δεχθεί το πνεύμα της: «Δέξαι το πνεύμα μου». Αυτό μας θυμίζει την κραυγή του Χριστού πάνω στο σταυρό «πάτερ εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου».

Η Αγία όμως σ’ αυτή τη σύντομη προσευχή της, που σε άλλα μαρτυρολόγια είναι πιο εκτενής, παρακαλεί το Χριστό και για εκείνους που θα ζητούν την πρεσβεία της και τη μεσιτεία της.

Είναι οι αδελφοί της.

Είναι οι οικείοι της πίστεως.

Είναι οι φίλοι του Χριστού και δικοί της φίλοι.

Είναι εκείνοι που θα τιμούν τη μνήμη της και θα θυμούνται το μαρτύριό της.

Γι’ αυτούς προσεύχεται ώστε ο Θεός να τους χαρίζει πάντοτε ειρηνική ζωή και άφεση αμαρτιών.

Μήπως αυτό δεν έκανε και ο Άγιος Ιερομάρτυς Χαράλαμπος, ο οποίος στην προσευχή του ζητούσε από το Θεό, «όταν οι άνθρωποι θα τιμούν τη μνήμη του και θα θυμούνται το μαρτύριο του να έχουν τη ευλογία του Θεού και να απαλλάσσονται από κάθε ασθένεια»;

Μήπως αυτό δεν έγινε και στη ζωή ενός νεοφανούς Αγίου του Αγίου Ανδρονίκου του Περμ, που μαρτύρησε στο διωγμό στη Ρωσία το 1918 και ο οποίος ζήτησε για λίγα λεπτά να προσευχηθεί και αφού ευλόγησε τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος, ξάπλωσε μέσα στον τάφο που ο ίδιος έσκαψε και δέχθηκε εν συνεχεία τα πυρά των δημίων του.

Και αυτή η προσευχή των Αγίων μας ήταν γι’ αυτούς ένα όπλο ακαταμάχητο, όπως θα την χαρακτηρίσει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Όπλο, που δεν απέκρουε έναν και μεμονωμένο αντίπαλο αλλά μυριάδες εχθρούς. Γιατί αυτή η προσευχή εξασφαλίζει πάντοτε τη συμμαχία με το Θεό. Αυτή η προσευχή συνοδεύει πάντοτε το Χριστιανό σε όλη του τη ζωή και ιδιαίτερα τις ώρες της δοκιμασίας και του μαρτυρίου.

Η προσευχή για τον Άγιο είναι ένας πόθος για το Θεό. Πόθος και «αγάπη ανεκλάλητος ουκ εξ’ ανθρώπων ενεργουμένη αλλά εκ θείας ενεργουμένης χάριτος», όπως θα πει και πάλι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Δηλαδή η προσευχή είναι πόθος καρδιάς, καύση αγάπης προς το Θεό με την παρουσία της χάριτος του Θεού, ώστε αυτή η προσευχή να φτάνει στο θρόνο της θείας μεγαλωσύνης.

Να γιατί έχουμε ανάγκη τους Αγίους μας. Γιατί έχουμε πραγματικά ανάγκη της πύρινης προσευχής τους.

Ο γέροντας Παΐσιος συμβούλευε χαρακτηριστικά: «ένα κερί που ανάβεις στον Άγιο, αυτό το παίρνει και το μεταφέρει στο θρόνο του Θεού και δέεται για τη δική σου σωτηρία και τη λύση των προβλημάτων σου».

Να, ακόμη, γιατί τιμούμε τους Αγίους. Γιατί έχουμε ανάγκη από την προστασία τους, τη μεσιτεία τους, τη διδασκαλία τους, την επικοινωνία μαζί τους.

Στις δύσκολες ημέρες που η πατρίδα μας διέρχεται και στην απορία που βρίσκεται ο πονεμένος λαός μας, η μόνη μας παρηγοριά είναι οι προσευχές των Αγίων.

Η Αγία Παρασκευή ας μας χαρίσει όχι μόνο την υγεία των οφθαλμών μας, αλλά κυρίως την υγεία από την πνευματική τύφλωση που έχουμε υποστεί όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, Κληρικοί και λαϊκοί, προκειμένου να δούμε το Φως το αληθινό και να αποκτήσουμε την αληθινή θεογνωσία.

Αγία του θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Αγία του Θεού πρέσβευε για την ακριτική Καστοριά που κάθε χρόνο τιμά τη μνήμη σου στους πολλούς αφιερωμένους στο όνομά σου Ιερούς Ναούς.

«Μέμνησο, θεόφρον Παρασκευή, και ημών των αμαρτωλών, και δυσώπει τον ελεήμονα Θεόν, ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταις ψυχαίς ημών».

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ

Nayia Kouls

Αχτίδα Φωτός

Κάνετε κλικ εδώ για να γίνετε φίλοι στο facebook group και να βλέπετε πρώτοι τις καινούριες αναρτήσεις

Αυτή η ιστορία αποδεικνύει πως υπάρχει πραγματική αγάπη

Πριν χρόνια, ζούσε ένα ζευγάρι που αγαπιόταν πάρα πολύ.

Ο άντρας έδειχνε της αγαπημένης του με τον τρόπο του και με κάθε ευκαιρία πόσο την λάτρευε. 

Όμως μια μέρα, έπρεπε ο άντρας να πάει στον πόλεμο. Ο πόλεμος όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι καλός. Έτσι κι αυτός ο άντρας πέρασε πάρα πολύ δύσκολα. Ένοιωσε πείνα, πληγές, πόνο, στεναχώρια. Παρολίγο, να έχανε την ζωή του.  

Όμως, παρόλα ταύτα, δεν ξεχνούσε την προσευχή. Προσευχόταν καθημερινά να τον αξιώσει ο Θεός να ζήσει για να γυρίσει ξανά στην πολυαγαπημένη του.

Σκεφτόταν πως το πρώτο πράγμα που θα έκανε ήταν να την σφίξει πολύ σφυχτά στην αγκαλιά του κι αυτό του έδινε κουράγιο να αντέξει την πείνα, το κρύο και τους τραυματισμούς.

Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, γεμάτος χαρά, ξεκίνησε για το σπίτι του. 

Καθοδόν προς την οικία του, συνάντησε ένα φίλο του ο οποίος του είπε πως ενώ αυτός βρισκόταν στον πόλεμο η γυναίκα του μολύνθηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να παραμορφωθεί το πρόσωπό της.

Πικραμένος, στεναχωρημένος, πονεμένος, καθώς ήταν, δεν άντεξε και άρχισε να κλαίει.

Η γυναίκα μόλις τον είδε να επιστρέφει στο σπίτι, κατάλαβε αμέσως πως ο αγαπημένος της ήταν τυφλός. Νόμιζε πως τυφλώθηκε στον πόλεμο.

Τον αγκάλιασε όμως με την ίδια αγάπη και έζησαν ευτυχισμένοι για 15 χρόνια.

Μετά η γυναίκα πέθανε και ο άνδρας αφού της έκλεισε τα μάτια, άνοιξε τα δικά του!!!

Για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια υποκρίθηκε τον τυφλό για να μην την πληγώσει.

Αυτό είναι αγάπη.

Να εθελοτυφλώ για να μη πληγώσω τον/την αγαπημένο/η μου. 

Nayia Kouls

Θα πρέπει να υπερβαίνετε τη σκέψη σας

 

Η Τέχνη Της Εσωτερικής Ηρεμίας

Η φύση του ανθρώπου είναι να βυθίζεται στη σκέψη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν φυλακισμένοι σ’ όλη τους τη ζωή στα περιθώρια των σκέψεων τους.

Ποτέ δεν πηγαίνουν πέρα από μια αίσθηση του εαυτού τους, που χτίστηκε από το μυαλό και εξαρτάται από το παρελθόν.

Όπως σε κάθε ανθρώπινο ον, η συνείδησή σας έχει μια πολύ βαθύτερη διάσταση από τη σκέψη.

Είναι η ουσία σας. Μπορούμε να την ονομάσουμε παρουσία, προσοχή, άνευ όρων συνείδηση. 

Να ανακαλύψετε τη διάσταση αυτή σας ελευθερώνει, το ίδιο και τον κόσμο, από τον πόνο που προκαλείτε στον εαυτό σας, καθώς και στους άλλους, όταν το “μικρό εγώ” καθορίζει όλες τις αποσκευές σας και οδηγεί τη ζωή σας.

Η αγάπη, η χαρά, η δημιουργική επέκταση και η διαρκή εσωτερική ειρήνη μπορούν να μπουν στη ζωή σας μόνο μέσα από αυτήν την άνευ όρων διάσταση της συνείδησης.

Εάν αναγνωρίζετε, ακόμη και κατά διαστήματα, πως οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό σας είναι μόνο σκέψεις, αν παρατηρείτε τις αντιδράσεις σας, όπως αυτά έρχονται, τότε αυτή η διάσταση αναδύεται ήδη μέσα σας: είναι η συνειδητότητα στην οποία συμβαίνουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα, είναι το άχρονο εσωτερικό χώρο στο οποίο ξεδιπλώνεται το περιεχόμενο της ζωής σας.

Η ροή της σκέψης έχει τεράστια δύναμη η οποία μπορεί εύκολα να σας παρασύρει. Κάθε σκέψη δίνει στον εαυτό της τόσο μεγάλη σημασία! Θέλει να επιστήσει όλη την προσοχή σας.

Μια νέα πνευματική άσκηση για σας:

Μην παίρνετε τις σκέψεις σας πάρα πολύ σοβαρά.

Πόσο εύκολο είναι να μπούμε στην παγίδα των ιδίων μας των εννοιολογικών φυλακών !

Ο ανθρώπινος νους, στην επιθυμία του να γνωρίζει, να κατανοεί και να ελέγχει, παίρνει τις γνώμες και τις απόψεις του για την αλήθεια. Λέει ότι έτσι λειτουργεί.

Θα πρέπει να υπερβαίνετε τη σκέψη σας για να διαπιστώσετε ότι δεν έχει σημασία το πώς θα ερμηνεύσετε “τη ζωή σας”, ενός άλλου ή η συμπεριφορά του, και δεν έχει σημασία η γνώμη σας πάνω σε μία υπόθεση, είναι μόνο μια άποψη ανάμεσα σε πολλές δυνατότητες.

Είναι απλά ένα μάτσο σκέψεις.

Αλλά η πραγματικότητα είναι ένα ενιαίο σύνολο μέσα στο οποίο τα πάντα είναι συνυφασμένα, όπου τίποτα δεν υπάρχει από μόνο του ή χωριστά. Η σκέψη κομματιάζει την πραγματικότητα, την κόβει σε τεμάχια εννοιολογικά.

Ο νους, αυτό το ισχυρό και χρήσιμο εργαλείο, θα γίνει περιοριστικός αν κυριεύσει τη ζωή σας, αν δεν βλέπετε ότι είναι μια σημαντική πτυχή της συνείδησης που είστε.

Eckhart Tolle

 via

 Nayia Kouls

Αχτίδα Φωτός

Είστε έτοιμοι για εμφύτευση μικροτσίπ στον εγκέφαλο σας;

Είστε έτοιμοι;

Είστε έτοιμοι να βάλετε ένα μικροτσίπ εμφυτευμένο στον εγκέφαλό σας; Αυτό μπορεί να μην σας ακούγεται πολύ ελκυστικό αυτήν την στιγμή, αλλά αυτό ακριβώς έχουν προγραμματίσει οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας για το μέλλον μας.

 Αντλούν εκατομμύρια δολάρια στην έρευνα τεχνολογιών «αιχμής» που θα επιτρέψουν στα εμφυτεύσιμα μικροτσίπ να "ενισχύσουν" σε μεγάλο βαθμό την υγεία μας και τη ζωή μας.

 Φυσικά κανείς δεν πρόκειται να σας αναγκάσει να έχετε ένα μικροτσίπ εμφυτευμένο στον εγκέφαλό σας όταν θα τα πρωτοπαρουσιάσουν.

 Αρχικά, τα εμφυτεύματα εγκεφάλου θα διατεθούν στην αγορά ως "επαναστατικές καινοτομίες" που μπορεί να θεραπεύσουν χρόνιες παθήσεις και να επιτρέψουν στα άτομα με αναπηρία να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Όταν τα "οφέλη" της τεχνολογίας αυτής θα αποδεικνύονται στο ευρύ κοινό, σύντομα οι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλουν να γίνουν "σούπερ-άνθρωποι".

 Απλά φανταστείτε τη διαφημιστική εκστρατεία που θα περιβάλλουν αυτά τα εμφυτεύματα, όταν οι άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι μπορούν να απαλλαγούν από επιπλέον βάρος σε θέμα ημερών ή μπορούν να κατεβάσουν μια ολόκληρη σειρά μαθημάτων στη μνήμη τους σε μόλις σε λίγες ώρες.

 Οι δυνατότητες για αυτό το είδος της τεχνολογίας είναι απεριόριστες, και θα είναι μόνο θέμα χρόνου προτού η εμφύτευση μικροτσίπ στον εγκέφαλο θα θεωρείται συνηθισμένο φαινόμενο.

 Αυτό που κάποτε ήταν επιστημονική φαντασία γίνεται γρήγορα πραγματικότητα, και αυτό πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο για πάντα.

 Αλλά δεν υπάρχουν πιθανόν κάποια σοβαρά μειονεκτήματα του να έχει κάποιος ένα εμφυτευμένο μικροτσίπ στον εγκέφαλο του;

  Φυσικά υπάρχουν.

  Δυστυχώς, αυτή η τεχνολογία δεν είναι τόσο μακριά όσο νομίζετε, και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μιλούν καν για τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει.

  Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο των Financial Times, η φαρμακευτική εταιρεία του μέλλοντος θα περιλαμβάνει επιχειρήσεις βιοηλεκτρονικής που θα "θεραπεύουν ασθένειες μέσω ηλεκτρικών σημάτων στον εγκέφαλο και αλλού."

  Ασθένειες όπως ο διαβήτης και η επιληψία και καταστάσεις όπως η παχυσαρκία και η κατάθλιψη θα αντιμετωπίζονται μέσω ηλεκτρονικών εμφυτευμάτων εντός του εγκεφάλου αντί χαπιών ή ενέσεων."

  Αυτά τα εμφυτεύματα θα στέλνουν ηλεκτρικά σήματα σε κύτταρα και στα όργανα που είναι σε "δυσλειτουργία". Οι άνθρωποι θα "θεραπεύονται" χωρίς να χρειαστεί να πάρουν χάπια ή να εγχειριστούν.

 Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, έτσι δεν είναι;

  Λοιπόν, οι Financial Times αναφέρει ότι η γιγαντιαία βρετανική φαρμακευτική  GlaxoSmithKline εργάζεται πολύ σκληρά για να αναπτύξει τέτοιου είδους τεχνολογίες. Ο Moncef Slaoui, ο επικεφαλής της έρευνας και της ανάπτυξης στην GlaxoSmithKline, λέει ότι η «πρόκληση είναι να ενοποιήσει την εργασία – των εγκεφαλικών διεπαφών, της επιστήμης των υλικών, της νανοτεχνολογίας, και της μικρο-παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να παρέχεται θεραπευτικό όφελος"

  Εάν ένα εμφύτευμα στον εγκέφαλο θα μπορούσε να θεραπεύσει μια ασθένεια που σας έχει κάνει να υποφέρετε σε όλη την ζωή σας, θα το παίρνατε;

  Πολλοί άνθρωποι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τοιούτου είδους αποφάσεις κατά τα επόμενα έτη.

  Και αυτού του είδους η τεχνολογία εξελίσσεται πολύ γρήγορα.

 Στην πραγματικότητα, ερευνητές έχουν ήδη επιτύχει τη θεραπεία ορισμένων ασθενειών με εμφύτευση μικροτσίπ στον εγκέφαλο των αρουραίων. Το παρακάτω είναι από ένα πρόσφατο άρθρο Mashable.

 Ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον και εγκεφαλικά επεισόδια μπορεί να επωφεληθούν από ένα αμφιλεγόμενο πείραμα όπου εμφυτεύονται μικροτσίπ σε πειραματόζωα. 

  Οι επιστήμονες λένε ότι στις δοκιμές παράγονται ουσιαστικά αποτελέσματα στον τομέα της έρευνας εγκεφαλικής βλάβης.

  Οι αρουραίοι έδειξαν κινητική λειτουργία σε πρωτύτερα καταστραμμένη φαιά ουσία μετά την εμφύτευση ενός νευρωνικού μικροτσίπ εντός του κρανίου του αρουραίου και ηλεκτροδίων που μεταφέρθηκαν στον εγκέφαλο του αρουραίου.

 Χωρίς το μικροτσίπ, τα ποντίκια με βλάβη των ιστών του εγκεφάλου δεν είχαν κινητική λειτουργία. Δεδομένου ότι τα εγκεφαλικά επεισόδια και η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να προκαλέσουν μόνιμη νευρολογική βλάβη στον εγκεφαλικό ιστό, έτσι αυτή η επιστημονική έρευνα φέρνει ελπίδα.

  Επιπλέον, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει ασχοληθεί με εμφυτεύσιμα μικροτσίπ που θα παρακολουθούν την υγεία των στρατιωτών και θα ενισχύσουν τις ικανότητές τους στον τομέα αυτό.

 Έτσι, αυτή η τεχνολογία σίγουρα έρχεται.

 Αλλά πρέπει να είναι πολύ περίπλοκο για να μπορεί να εμφυτευτεί ένα μικροτσίπ στο μυαλό σας, έτσι δεν είναι;

 Στην πραγματικότητα, είναι αρκετά απλό.

 Σύμφωνα με άρθρο της Wall Street Journal, η τυπική διαδικασία είναι πολύ γρήγορη και συχνά απαιτεί μόλις μια ολονύκτια παραμονή στο νοσοκομείο.

 Νευρωνικά εμφυτεύματα, που ονομάζονται επίσης εμφυτεύματα εγκεφάλου, είναι ιατρικές συσκευές σχεδιασμένες για να τοποθετούνται κάτω από το κρανίο, επί της επιφανείας του εγκεφάλου.

 Συχνά τόσο μικρά όσο μια ασπιρίνη· τα εμφυτεύματα χρησιμοποιούν λεπτά μεταλλικά ηλεκτρόδια για να "ακούνε" τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και, σε ορισμένες περιπτώσεις, για την τόνωση της δραστηριότητας στον εγκέφαλο.

 Προσαρμοσμένο στη δραστηριότητα των νευρώνων, ένα νευρικό εμφύτευμα μπορεί ουσιαστικά να"ακούει" τη δραστηριότητα του εγκεφάλου σας και στη συνέχεια να "μιλάει" άμεσα στον εγκέφαλό σας.

  Αν αυτή η προοπτική σας φέρνει ζαλάδα, μπορεί να εκπλαγείτε αν μάθετε ότι η εγκατάσταση ενός νευρικού μοσχεύματος είναι σχετικά απλή και γρήγορη.

 Υπό αναισθησία, γίνεται μία τομή στο τριχωτό της κεφαλής, μία οπή διανοίγεται στο κρανίο, και η συσκευή τοποθετείται στην επιφάνεια του εγκεφάλου.

 Διαγνωστική επικοινωνία με τη συσκευή μπορεί να λάβει χώρα ασύρματα. Οι ασθενείς συνήθως χρειάζονται μόνο μια ολονύκτια παραμονή στο νοσοκομείο.

 Αλλά είναι πραγματικά ασφαλές να έχετε μια συσκευή εμφυτευμένη στο κεφάλι σας που μπορεί να «μιλήσει» κατευθείαν στο μυαλό σας;

 Πολλές μεγάλες εταιρείες στηρίζονται στο γεγονός ότι ο κόσμος είναι πάντα πεινασμένος για μια νέα τεχνολογία ώστε οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα ενοχλούνται από τέτοια κωλύματα.

 Για παράδειγμα, η Intel εργάζεται πάνω σε αισθητήρες που θα εμφυτεύονται στον εγκέφαλο και θα είναι σε θέση να ελέγχουν άμεσα τους υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα.

 Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Computer World στο Ηνωμένο Βασίλειο.

 Εντός του τρέχοντος έτους, δεν θα χρειάζεται το πληκτρολόγιο και το ποντίκι για τον έλεγχο του υπολογιστή σας, λένε οι ερευνητές της Intel. 

 Αντ'  αυτού, οι χρήστες θα ανοίγουν έγγραφα και θα σερφάρουν στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας ούτε λίγο ούτε πολύ, τα κύματα του εγκεφάλου τους.

 Οι επιστήμονες στο ερευνητικό εργαστήριο της Intel στο Πίτσμπουργκ εργάζονται για να βρουν τρόπους για να διαβάσουν και να αξιοποιήσουν τα ανθρώπινα εγκεφαλικά κύματα, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να λειτουργούν υπολογιστές, τηλεοράσεις και κινητά τηλέφωνα. Τα κύματα του εγκεφάλου θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με τους ανεπτυγμένες αισθητήρες της Intel που θα εμφυτεύονται στον εγκέφαλο των ανθρώπων.

 Οι επιστήμονες λένε ότι το σχέδιο δεν είναι μια σκηνή από ταινία επιστημονικής φαντασίας, ο Big Brother δεν θα εμφυτεύει τσιπ στον εγκέφαλό σας, ενάντια στη θέλησή σας.

 Οι ερευνητές προσδοκούν ότι οι καταναλωτές θα θέλουν την ελευθερία που θα κερδίσουν από τη χρήση του εμφυτεύματος.

 Για άλλη μια φορά, αυτό δεν είναι κάτι που θα σας αναγκάσουν να κάνετε ενάντια στη θέλησή σας.

 Αυτές οι μεγάλες εταιρείες στηρίζονται στο γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι θα θέλουν οικειοθελώς να πάρουν αυτά τα εμφυτεύματα του εγκεφάλου.

 Ακόμα και τώρα, μερικοί κατασκευαστές βιντεοπαιχνιδιών αναπτύσσουν ακουστικά που επιτρέπουν στους χρήστες να παίζουν παιχνίδια με τα κύματα του εγκεφάλου τους και όχι μ’ ένα joystick ή χειριστήριο.

 Άλλες εταιρείες θέλουν να κάνουν δυνατή την άμεση σύνδεση του μυαλού σας με το Internet.

Η IBM προσπαθεί με κάθε μέσο να αναπτύξει αυτό το είδος τεχνολογίας. Το παρακάτω είναι από ένα πρόσφατο δελτίο τύπου της IBM.

 Οι επιστήμονες της IBM είναι μεταξύ εκείνων που ερευνούν το πώς να συνδέσουν το μυαλό σας με τις συσκευές σας, όπως έναν υπολογιστή ή ένα smartphone. 

 Με το που σκέφεστε να καλέσετε κάποιον, αυτό πραγματοποιείται άμεσα. Ή μπορείτε να ελέγχετε τον κέρσορα στην οθόνη ενός υπολογιστή μόνο με τη σκέψη σας, για το πού θέλετε να τον μετακινήσετε.

  Οι επιστήμονες στον τομέα της βιοπληροφορικής έχουν σχεδιάσει ακουστικά με προηγμένους αισθητήρες για να διαβάζουν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου, ώστε να μπορεί να αναγνωρίσει τις εκφράσεις του προσώπου, τον ενθουσιασμό, τα επίπεδα συγκέντρωσης και τις σκέψεις ενός ατόμου, χωρίς να χρειάζεται να γίνονται πράξεις σωματικά.

 Τα πιθανά "οφέλη" αυτής της τεχνολογίας είναι σχεδόν πέρα από κάθε φαντασία.

 Ένα άρθρο στην ιστοσελίδα του καναλιού Επιστήμης το θέτει ως εξής:

 Αν θα μπορούσατε να αντλήσετε δεδομένα απευθείας στην φαιά ουσία σας, ας πούμε, με 50 mbps - την μέγιστη ταχύτητα που προσφέρεται από έναν σημαντικό φορέα παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου στις ΗΠΑ - θα μπορούσατε να διαβάσετε ένα 500-σελίδων βιβλίο σε λιγότερο από δύο δέκατα του δευτερολέπτου.

 Πώς θα ήταν ο κόσμος αν μπορούσατε να κατεβάσετε γνώση διάρκειας μιας ολόκληρης ζωής κατευθείαν στον εγκέφαλό σας σε λίγες εβδομάδες;

Οι δυνατότητες είναι ατελείωτες.

Αλλά και οι πιθανότητες για κατάχρηση.

Εμφυτεύσιμα μικροτσίπ που μπορoύν να «μιλάνε» κατευθείαν στον εγκέφαλο θα δώσουν την τελική μορφή του ελέγχου σε μια τυραννική κυβέρνηση.

Εφ' όσον θα μπορούν να εμφυτεύουν σκέψεις και συναισθήματά απευθείας στον εγκέφαλο των πολιτών, θα μπορούν κάλλιστα να επιτύχουν τον πλήρη έλεγχο και δεν θα χρειάζεται να ανησυχούν ότι θα γυρίσει εναντίον τους.

 Στην πραγματικότητα, μπορούν να προγραμματίσουν ενδεχομένως αυτά τα τσιπ να κάνουν τους πολίτες να αισθάνονται καλά όλη την ώρα. Αυτό θα κάνει τους πολίτες, απίστευτα εξαρτημένους από αυτά τα τσιπ και ποτέ δεν θα θέλουν να τα εγκαταλείψουν.

 Αυτό το είδος τεχνολογίας έχει τη δυνατότητα να είναι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την ελευθερία στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Στην αρχή αυτά τα εμφυτεύσιμα μικροτσίπ θα πωλούνται σε μας ως ένα από τα μεγαλύτερα "επιτεύγματα", αλλά στο τέλος θα μπορούσαν να καταλήξουν ως η χειρότερη υποδούλωσή μας.

via

Nayia Kouls

Αχτίδα Φωτός

Μια βαθιά ουσία κρύβει η προσευχή πριν τον ύπνο

Προσευχή: Άλλος πριν πέσει για ύπνο κάνει τον σταυρό του, άλλος λέει το “Πάτερ ημών”, άλλος δε λέει τίποτε. Η Εκκλησία έχει αφήσει το Απόδειπνο, μικρή ακολουθία κατά την οποία λέγεται το “Πιστεύω”.

Του ιερομονάχου Ιάσονος Κ.

Ο λόγος που έβαλε η Εκκλησία να λέμε το “Πιστεύω” πριν τον ύπνο, είναι για να ομολογούμε ότι είμαστε χριστιανοί ακόμα και την τελευταία τη στιγμή της ημέρας, ακριβώς δηλαδή πριν κοιμηθούμε..

Που ξέρεις ότι θα ξυπνήσεις το πρωί; Γι’ αυτό λέμε το “Πιστεύω” για να μη βρεθούμε άπιστοι σε περίπτωση που δεν ξυπνήσουμε.

Η προσευχή πριν τον ύπνο δεν είναι απλώς ένα έθιμο που κάνουν τα “καλά παιδάκια” -όπως μας έλεγαν παλιά- αλλά κρύβει μια βαθιά ουσία, πολύ διδακτική για όλους μας.

Εδώ, οι αρχαίοι πίστευαν ότι ο ύπνος είναι ο δίδυμος αδελφός του θανάτου. Κι αυτό δεν είν’ μακάβριο. Μη φτύνεις λοιπόν τον κόρφο σου.. !

Μια μέρα σ’ όλους μας θα συμβεί κι αυτό είναι η μόνη σιγουριά της ζωής μας: Ξύπνα λοιπόν το πρωί, λέγε δόξα τω Θεώ κι αγάπα όλο το κόσμο.

Τότε θα ‘ναι που θα ζούμε την κάθε μέρα σα να ‘ναι η τελευταία της ζωής μας. Ούτε κακίες, ούτε μίση.

Ας μην ομολογούμε μόνο το βράδυ ότι πιστεύουμε στον Θεό -κι αυτό σε μια τυπική και μόνο προσευχή- είτε λέγοντας το Απόδειπνο ξερά, είτε το “Πάτερ ημών” μηχανικά, είτε κάνοντας ψυχαναγκαστικά τον σταυρό μας.

Δεν έχει νόημα. Πολύς κόσμος κάνει τον σταυρό του πριν τον ύπνο γιατί φοβάται μη του συμβεί τίποτε κακό…

Ο Θεός δεν έχει σχέση με τα θρίλερ του σινεμά ή δεν θα μας τιμωρήσει, επειδή τάχα ξεχάσαμε να κάνουμε το σταυρό μας πριν τον ύπνο…

Οπότε, ό, τι κάνουμε να το πιστεύουμε. Κι αν προσευχόμαστε να κοιτάμε να κρυβόμαστε κάπου στο σπίτι. Έτσι λέει ο Χριστός.

Αν θέλουμε να διδάξουμε στους άλλους την προσευχή, μη μένουμε μόνο στο εικονοστάσι αλλά να πιάσουμε τη δράση.

Έμαθα προχθές για κάποιον πατέρα που πιέζει τον έφηβο γιό του ώστε με το έτσι θέλω να πούνε μαζί το βράδυ το Απόδειπνο. Με την πίεση τίποτε δε θα καταφέρει, μάλλον κακό θα κάνει.

Ο Θεός θέλει απλούστατα πράγματα. Να προσευχόμαστε για όλους κι ν’ αγαπάμε όλο το κόσμο. Αγαπάω σημαίνει δίνω χώρο, δεν επιβάλλομαι. Από μακριούς σταυρούς και υποχρεωτικές προσευχές γέμισεν ο τόπος.

Ο Θεός αγαπά τις σιωπηρές πράξεις: να μη ξέρουν οι άλλοι, να μη μας βαρούν παλαμάκια, να μη μας λένε “εύγε, εύγε”, ούτε μες το σπίτι, ούτε πουθενά. Έτσι κι η προσευχή έχει αξία.

via

Nayia Kouls

Αχτίδα Φωτός

Ποιο είναι το ποιο ευτυχισμένο μέρος στον κόσμο;

Ένα σύμπλεγμα νησιών στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, αποδεικνύει ότι το χρήμα, η κατανάλωση, η εξουσία και το μεγάλο προσδόκιμο ζωής δεν φέρνουν την ευτυχία.

Το Βανουάτου έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία γλωσσών στον κόσμο. Διακόσιες χιλιάδες κάτοικοι μιλούν πάνω από εκατό γλώσσες. 

Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν ασφαλτοστρωμένους δρόμους. Ούτε ορυκτό πλούτο. Δεν έχουν στρατό. Είναι αγρότες και ψαράδες ή εργάζονται σε ξενοδοχεία και εστιατόρια. Και δυσκολεύονται να καταλάβουν ο ένας τον άλλο: η χώρα όπου ζουν έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία γλωσσών στον κόσμο. Διακόσιες χιλιάδες κάτοικοι μιλούν πάνω από εκατό γλώσσες. Το προσδόκιμο ζωής δεν ξεπερνάει τα εξήντα τρία χρόνια. «Εδώ οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, επειδή αρκούνται σε λίγα» λέει ένας τοπικός δημοσιογράφος. «Η ζωή τους στρέφεται γύρω από την κοινότητα, την οικογένεια και ό,τι καλό μπορούμε να κάνουμε μαζί με τους άλλους. Είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι δεν έχουν πολλές έγνοιες. Φοβούνται μόνο τους κυκλώνες και τους σεισμούς». Αν πιστέψουμε το Happy Planet Index του 2006, το Βανουάτου είναι το ευτυχέστερο μέρος του κόσμου. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό και ήταν κάποτε γνωστό ως Νέες Εβρίδες. Η έρευνα περί ευτυχίας συνδυάζει τρεις μεταβλητές: το βαθμό ικανοποίησης από τη ζωή, το προσδόκιμο και το οικολογικό αποτύπωμα ανά κάτοικο. Μέσω του πρώτου δείκτη δημιουργείται ένα μέτρο της «υποκειμενικής» συνολικής ικανοποίησης των ατόμων από τη ζωή τους.

Θα ωφελούσε λοιπόν τον άνθρωπο να ζει σε ηφαιστειώδες νησί με πυκνότητα πληθυσμού δεκαεφτά κατοίκους ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, ήπιο κλίμα με πολύ ήλιο και οργιώδη βλάστηση, με θρησκευτική ποικιλία (ανιμισμό, προτεσταντισμό, αγγλικανισμό, καθολικισμό και αιρέσεις), με ταπεινές αλλά έντιμες συνθήκες εργασίας και με μεγάλο αριθμό αυτοαπασχολούμενων; Το Βανουάτου είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία με ισχυρό πρωθυπουργό, πρόεδρο χωρίς εξουσίες και δικαστικό σύστημα αγγλοσαξονικού τύπου. Όμως, δεν ήταν αυτό που ήθελαν να μάθουν με τόση ακρίβεια οι ερευνητές του New Economics Foundation, οι οποίοι συντάσσουν το Happy Planet Index, και που ανάμεσά τους βρίσκεται η οικολογική οργάνωση Friends of the Earth. Ο πρώτος τους στόχος ήταν να ορίσουν σε ποιο βαθμό ο άνθρωπος μπορεί να επέμβει στη φύση και σε ποιο βαθμό είναι αναγκασμένος να βλάψει το περιβάλλον του, για να εξασφαλίσει τη δική του ευημερία. Και η απάντηση είναι ότι όσο λιγότερο επεμβαίνει τόσο καλύτερα. Διαβάστε ακόμα: Εμείς θα φέρουμε την ευτυχία πίσω. Αν συγκρίνουμε αυτό το ηφαιστειώδες νησί με μια πλούσια χώρα του βιομηχανικού κόσμου, θα διαπιστώσουμε ότι σε αυτήν ο παράγοντας της ευτυχίας είναι προβληματικός, παρότι η ίδια θεωρείται τόπος προόδου με μεγάλο προσδόκιμο ζωής και απεριόριστες δυνατότητες κατανάλωσης, ελεύθερου χρόνου και ψυχαγωγίας. Η Γερμανία έρχεται 81η σε «ευτυχία» – 4η ευρωπαϊκή χώρα μετά την Ιταλία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο. Οι σκανδιναβικές χώρες με το τόσο επιτυχημένο κοινωνικό μοντέλο ακολουθούν: στην 112η θέση η Δανία, στην 115η η Νορβηγία, στην 119η η Σουηδία, στην 123η η Φινλανδία. (Σ.τ.Μ.: Η Ελλάδα βρισκόταν στην 133η θέση το 2006 και στην 97η το 2009.) Φαίνεται λοιπόν ότι στην Κίνα, στη Μογγολία και στην Τζαμάικα θα ήμασταν πιο ευτυχισμένοι. Η ποιότητα της ζωής κρίνεται αξιοθρήνητη στη «χώρα της ελευθερίας»: οι ΗΠΑ βρίσκονται στην 150ή θέση. Όσο για το Κουβέιτ και το Κατάρ, όπου οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πλουτίσει από το πετρέλαιο, βρίσκονται στην 159η και 166η θέση. Στις τελευταίες θέσεις είναι η Ρωσία, η Ουκρανία, το Κονγκό, η Σουαζιλάνδη και η Ζιμπάμπουε. Η ανάπτυξη –ο στόχος όλων των βιομηχανικών χωρών– δεν φέρνει την ευτυχία. Αντιθέτως, πληρώνουν το τίμημα αυτής της ανάπτυξης.

Ας ξεχάσουμε προς το παρόν ότι οι μέρες στα ευτυχισμένα νησιά είναι μετρημένες· το επίπεδο της θάλασσας ανεβαίνει εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ο ωκεανός δεν θα αργήσει να σκεπάσει τα πάντα. Ας δούμε τι μπορούμε να μάθουμε από τους ανθρώπους του νότιου Ειρηνικού που θεωρούνται οι ευτυχέστεροι στον κόσμο. Το πρώτο μάθημα είναι απλό, ξεκάθαρο και εντάσσεται στην οπτική των μελετητών του Happy Planet Index: το χρήμα, η κατανάλωση, η εξουσία και το μεγάλο προσδόκιμο ζωής δεν φέρνουν την ευτυχία.



Το μήνυμα έχει ενδιαφέρον. Προπάντων σε μια εποχή όπου το εισόδημα μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού δεν αυξάνεται ούτε στις βιομηχανικές χώρες της Δύσης. Ίσως αυτός είναι κι ο λόγος που Ινστιτούτα, σαν το New Economics Foundation, προσπαθούν να καταλάβουν σε ποιο βαθμό φέρνει ευτυχία το χρήμα και αν τα κριτήρια του εισοδήματος και της ιδιοκτησίας έχουν σημασία για τη μέτρηση της ευτυχίας και της επιτυχίας μιας κοινωνίας. Μέσα από αυτό το πρίσμα, η «οικονομία της ευτυχίας» αποτελεί έναν πολλά υποσχόμενο ερευνητικό κλάδο. Οι «οικονομολόγοι της ευτυχίας» παρατήρησαν, με διάφορες δημοσκοπήσεις και έρευνες, ότι το πραγματικό εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο της ζωής στις ΗΠΑ βελτιώθηκε κατά 50% από τη δεκαετία του 1950. Όμως, το ποσοστό των ανθρώπων που θεωρούν τον εαυτό τους ευτυχισμένο δεν αυξήθηκε αναλόγως, έμεινε μάλλον στάσιμο. Ο λεπτομερής υπολογισμός μιας άλλης μελέτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα των 20.000 δολαρίων και πάνω η ευτυχία δεν αυξάνεται κατ’ αναλογίαν του εισοδήματος. Μια εξήγηση είναι ότι η απόκτηση αγαθών ικανοποιεί βραχυπρόθεσμα αλλά όχι μακροπρόθεσμα. Όταν πραγματοποιηθούν κάποιες επιθυμίες, ακολουθούν άλλες. Στο μεταξύ, έχουμε συνηθίσει τα αποκτήματά μας, λες και πρόκειται για το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο. Ο πλούτος είναι λοιπόν μια σχετική ιδέα. Προπάντων είναι μια εντύπωση, και μάλιστα μια εντύπωση που παρέχεται από τους άλλους. Κάποιος που παίρνει το βασικό μισθό στην Ευρώπη δεν μπορεί να αισθανθεί πλούσιος. Με τα μέτρα της Ινδίας, όμως, είναι Κροίσος.


Το παράξενο με όλα αυτά τα δεδομένα είναι ότι δεν επηρεάζουν τη ζωή μας. Το όνειρο της οικονομικής ανεξαρτησίας είναι πιο διαδεδομένο στις βιομηχανικές χώρες. Να γιατί μοχθούμε όλη μέρα, παρότι οι περισσότεροι δεν κατακτάμε τελικά την ελευθερία. Το χρήμα και το γόητρο καταλαμβάνουν τα δύο ψηλότερα σκαλοπάτια του προσωπικού μας συστήματος αξιών· βρίσκονται ψηλότερα κι από την οικογένεια και τους φίλους. Είναι λοιπόν εκπληκτικό το ότι η κλίμακα αξιών των οικονομολόγων της ευτυχίας είναι αντίστροφη. Σύμφωνα μ’ αυτήν την εκτίμηση, τίποτα δεν μας χαροποιεί περισσότερο από τις διαπροσωπικές σχέσεις, δηλαδή από την οικογένεια, το/τη σύντροφό μας, τα παιδιά και τους φίλους μας. Στη δεύτερη θέση έρχεται το αίσθημα τού να είμαστε χρήσιμοι και, στη συνέχεια, η υγεία και η ελευθερία. Αν πιστέψουμε αυτήν την κλίμακα αξιών, συμπεραίνουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι των πλούσιων χωρών σφάλλουν με το να αποδίδουν τόση αξία στο χρήμα: αυτό τους οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις. Αναζητούν μια ασφάλεια που μάλλον δεν θα αποκτήσουν ποτέ. Θυσιάζουν την ελευθερία και την αυτονομία τους για όλο και μεγαλύτερο μισθό. Και αγοράζουν πράγματα που δεν χρειάζονται, για να εντυπωσιάσουν τους άλλους, τους οποίους ούτε καν εκτιμούν. Η «οικονομία της ευτυχίας» αποτελεί έναν πολλά υποσχόμενο ερευνητικό κλάδο.

Το πρόβλημα είναι ότι ο τρόπος σκέψης μας και ολόκληρο το κοινωνικό μας σύστημα βασίζονται σ’ αυτόν τον υλικό προσανατολισμό. Τη δεκαετία του 1950, ο Γερμανός συγγραφέας Χάινριχ Μπελ έγραψε ένα σύντομο κείμενο με τίτλο «Ανέκδοτο για την παρακμή του εργασιακού ήθους». Σ’ ένα μικρό λιμάνι της Μεσογείου, ένας φτωχός ψαράς κάθεται στον ήλιο χωρίς να κάνει τίποτα. Τον πλησιάζει ένας τουρίστας και προσπαθεί να τον πείσει ότι θα ήταν προτιμότερο να πάει να ψαρέψει. «Γιατί;» ρωτάει ο ψαράς. «Για να βγάζετε περισσότερα χρήματα» απαντάει ο τουρίστας. Και του αναλύει πώς οι εξορμήσεις του στη θάλασσα θα μπορούσαν να τον κάνουν πλούσιο επιχειρηματία. «Γιατί;» ξαναρωτάει ο ψαράς. «Αν γίνετε πλούσιος, θα μπορείτε να περνάτε τη μέρα σας στον ήλιο χωρίς να κάνετε τίποτα» λέει ο τουρίστας. «Μα αυτό κάνω ήδη» απαντάει ο ψαράς και ξαπλώνει στον ήλιο. Αυτήν την ιστορία την έμαθα στο Λύκειο. Βρισκόταν στο σχολικό βιβλίο, αλλά η νεαρή καθηγήτριά μας είδε κι έπαθε με δαύτη: οι περισσότεροι συμμαθητές μου δεν άργησαν να πειστούν για την αξία τού να μην κάνεις τίποτα και χαζολογούσαν στη διάρκεια του μαθήματος. Η καθηγήτρια προσπαθούσε να βρει την παιδαγωγική αξία ενός τέτοιου κειμένου, ώστε να δικαιολογείται να υπάρχει στη διδακτέα ύλη. Και έπαιρνε το μέρος του τουρίστα λέγοντας ότι η εργασία και τα χρήματα μας καλύπτουν κοινωνικά και εξασφαλίζουν καλύτερη σύνταξη. Όμως, το κείμενο ήταν του Χάινριχ Μπελ και όχι από το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ήταν η συνηγορία της κοινωνικής προστασίας έναντι των κινδύνων της ζωής η πρόθεση του Μπελ; Πάντως, είναι σίγουρο ότι οι οικονομολόγοι της ευτυχίας είναι με το μέρος του ψαρά.

Γι’ αυτούς το ποσοστό των διαζυγίων και της ανεργίας είναι πιο αξιόπιστοι δείκτες από το κατά κεφαλήν εισόδημα. Πιστεύουν ότι θα ήταν προτιμότερος ένας «εθνικός δείκτης ικανοποίησης» παρά η μέτρηση της ικανοποίησης ενός λαού, μέσω των επιτυχιών της κυβέρνησής του. Αυτό θα ήταν πραγματικά ένας διαφορετικός τρόπος αντίληψης, ο οποίος θα ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις των καιρών. Ο οικονομολόγος Ρίτσαρντ Λέιαρντ, από το London School of Economics and Political Science, ασχολήθηκε ιδιαίτερα μ’ αυτό το ζήτημα. Ο Λέιαρντ διαπίστωσε ότι ο σημερινός άνθρωπος, παρότι υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούν να τον κάνουν ευτυχισμένο, θέλει να έχει όλο και περισσότερα. Όποιος επιδιώκει συνεχώς μεγαλύτερη ευημερία και καλύτερο κοινωνικό στάτους (σε σύγκριση με τους άλλους) επιδεικνύει σημάδια εξάρτησης. Η ξέφρενη αναζήτηση υλικών αγαθών προκαλεί μια διαρκή κατάσταση ανικανοποίητου, η οποία δεν μπορεί να καταλήξει σε σταθερή ευτυχία. Η ανάπτυξη –στόχος όλων των βιομηχανικών χωρών– δεν φέρνει την ευτυχία. Αντιθέτως, πληρώνουν το τίμημα αυτής της ανάπτυξης. Παρότι σήμερα υπάρχει περισσότερη τροφή, παρότι τα αυτοκίνητά μας είναι πιο γερά και έχουμε τη δυνατότητα να ταξιδέψουμε σε εξωτικά μέρη, η ψυχική μας κατάσταση δεν βελτιώνεται μαζί με την καταναλωτική μας ικανότητα – κι όμως, αυτό πιστεύουμε. Ευτυχία για όλους παρά ανάπτυξη για την οικονομία: αυτό θα έπρεπε να είναι το καινούριο σύνθημα.

Από το βιβλίο ''Από Τη Νάξο Στην Ουτοπία - Ταξίδι στη φιλοσοφία σε 34 κεφάλαια και κάτι"  του Richard David Precht.

via

Nayia Kouls

Αχτίδα Φωτός