Σήμερα, θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστορία, ένα πολύ μικρό παραμύθι για ένα δράκο και μια νεράϊδα.
Μια μέρα, μια νεράϊδα κάθισε στη μύτη ενός δράκου.
Αυτός ξαφνιασμένος, κοιτάζοντας την έντονα στα μάτια, την ρώτησε:
- Όχι! Είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις.
- Δε φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα;
- Όχι! Όποτε θέλω εξαφανίζομαι.
- Δε φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω;
Η νεράιδα ξαφνιάστηκε. Δεν περίμενε αυτή την ερώτηση. Όμως του απάντησε κοιτάζοντας τον κι αυτή κατάματα χωρίς φόβο:
- Όχι. Όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Έτσι κι εγώ! Θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ.
Ο δράκος ακούγοντας τα λόγια της, ένιωσε έντονα την επιθυμία να την αγκαλιάσει. Όμως, τα νύχια του κάρφωσαν τη μικρή νεράιδα.
Σκύβοντας να τη φιλήσει, η καυτή ανάσα του έκαψε τα φτερά της.
Μεμιάς, από τα μάτια του, άρχισαν να τρέχουν πολλά δάκρυα σαν ποταμός. Κι΄ έτσι, άθελα του, τα δάκρυά του άρχισαν να την πνίγουν.
Η μικρή νεράιδα ενώ πέθαινε στην αγκαλιά του, ακριβώς την στιγμή που ένοιωθε πως αγαπά και αγαπιέται,
του ψιθύριζε ένα πολύ μεγάλο μυστικό:
Δε φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις.
Πρέπει και να μπορείς.
Nayia Kouls
Διαβάστε και το πιο κάτω:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου