Ενδιαφέρομαι δεν σημαίνει κάνω όλα τα χατίρια των παιδιών. Παν μέτρον άριστον.
Ενδιαφέρομαι σημαίνει μιλώ, διδάσκω, συμβουλεύω, δείχνω αγάπη, κατανόηση.
Ακόμα
και ένα μικρό παιδί χρειάζεται κατανόηση, σεβασμό, στοργή, αγάπη, αγκαλιά, μια λεξούλα που προσμένει να ακούσει από το στόμα των γονιών του. Σ΄ αγαπώ.
Όσον αφορά τις συμβουλές, επειδή αυτές κουράζουν τα παιδιά, καλό θα είναι ταυτόχρονα οι συμβουλές να συνοδεύονται με παραδείγματα.
Δεν πρέπει οι γονείς να κτυπούν τα παιδιά αν αυτά κάνουν κάποιο λάθος. Άλλωστε, ποιος δεν κάνει λάθη; Άνθρωποι είμαστε. Λάθη κάνουμε. Λάθη κάνουν, ακόμα και οι μεγάλοι. Μπορώ να πω μεγαλύτερα, αισχρότερα. Θα πρέπει γονείς και παιδιά να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να μην τα επαναλαμβάνουν. Δεν πρέπει να τα κτυπούν γιατί το ξύλο φοβερίζει το παιδί, το τρομοκρατεί, το κάνει να κλείνεται στον εαυτό του, να απομακρύνεται από τους γονείς, να μην μιλά, να απομονώνεται και να μην εμπιστεύεται αυτούς που το έφεραν στον κόσμο. Το ξύλο δεν είναι λύση. Λύση είναι η συζήτηση. Οι γονείς θα πρέπει να μάθουν να συζητούν με τα παιδιά τους για οποιοδήποτε πρόβλημα, σκέψη, πράξη από πολύ νωρίς. Μεγαλώνοντας το παιδί θα μάθει να συζητά με τους γονείς του, για όλα όσα το απασχολούν.
Θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά πως τα χρήματα δεν κάνουν ευτυχισμένους τους ανθρώπους ούτε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Αν αυτό, μεγαλώνοντας, δεν θα έχουν στο μυαλό πως να αποκτήσουν περισσότερα λεφτά, αλλά θα προσπαθούν να γίνονται καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Οι γονείς θα πρέπει να δίνουν σημασία στα παιδιά και να μην τα διώχνουν από κοντά τους όταν θέλουν να δουν τηλεόραση, να διαβάσουν ένα βιβλίο, την εφημερίδα ή να σερφάρουν στο διαδίκτυο. Αν θέλουν να σεβαστούν τα παιδιά τις δικές τους επιθυμίες, θα πρέπει να ζητήσουν από τα παιδιά να τους δώσουν λίγο χρόνο για να τελειώσουν αυτό που κάνουν. Όμως, θα πρέπει μετά από λίγο και όχι ποτέ ή με πολύ καθυστέρηση, να καθίσουν δίπλα στα παιδιά τους και να συζητήσουν να διαβάσουν ή να παίξουν μαζί τους, κλείνοντας βέβαια, το κινητό τους και προσπαθώντας να καταλάβουν τι είναι αυτό που θέλουν να τους πουν τα παιδιά τους. Αυτά, μιλούν στους γονείς ακόμα και αν δεν τους ακούουν. Οι γονείς θα πρέπει να αντιληφθούν και να ανακαλύψουν τι θέλουν να τους πουν τα παιδιά τους. Πίσω από κάθε συμπεριφορά μπορεί να κρύβεται κάτι άλλο.
Μια εκδρομή στην θάλασσα ή στο βουνό, βοηθά στην σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού. Οι ήχοι, το θρόισμα των φύλλων, ο θόρυβος από το πλατσούρισα στο νερό, το τιτίβισμα των πουλιών, ο καθαρός αέρας, το αλάτι που θα χαϊδέψει το σώμα μεγάλων και μικρών, το παιχνίδι στην άμμο, με την μπάλα μαζί με τους γονείς, τα επιτραπέζια παιχνίδια, όλα αυτά συμβάλουν σε μια δυνατή σχέση ανάμεσα στους γονείς με τα παιδιά τους.
Οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους πως στο λεξιλόγιο μας δεν υπάρχουν οι λέξεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Αντ΄ αυτές, υπάρχουν οι λέξεις ΑΓΩΝΑΣ, ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ. Επί καθημερινής βάσεως, θα πρέπει να τους θυμίζουν πως θα πρέπει να αγωνίζονται, να επιμένουν και να έχουν υπομονή. Δεν πρέπει να τα βάζουν κάτω, δεν πρέπει να παρατούν τον αγώνα τους. Θα πρέπει να τα μάθουν να επικεντρώνονται στο ταλέντο και στον στόχο τους. Ο επιμένων νικά.
Θα πρέπει και οι γονείς, να μην παρατούν τον αγώνα τους για το καλύτερο των παιδιών τους. Θα πρέπει να αγωνίζονται κάθε μέρα με επιμονή και υπομονή. Συν των προαναφερθέντων, θα πρέπει να τα διδάξουν να έχουν καλούς τρόπους. Τα παιδιά παρασύρονται από άλλους, συνομήλικους τους ή πιο μεγάλους ή και από τους μεγάλους. Μπορεί να αποκτήσουν κακές συνήθειες όπως, λέγοντας αισχρές και ακάθαρτες λέξεις, μιλώντας απαίσια, απότομα, κάνοντας πράξεις που δεν είναι καλές. Δεν λένε ευχαριστώ, παρακαλώ, σε παρακαλώ, συγνώμη, συγνώμη που σε διακόπτω. Ο γονέας έχει υποχρέωση να σταθεί στο πλευρό του παιδιού του, να του εξηγήσει πως δεν είναι καλή η συμπεριφορά του, οι λέξεις που χρησιμοποιεί, οι πράξεις που κάνει. Όμως, αν θέλει να ακούσει από το στόμα του παιδιού καλές, ευγενικές λέξεις, αν θέλει να συμπεριφέρεται σωστά, θα πρέπει πρώτα το παιδί να ακούει από το στόμα του γονιού του τις πιο πάνω λέξεις συχνά. Επίσης, όσον αφορά την συμπεριφορά επειδή το παιδί έχει πρότυπο του κάποιον μεγάλο θα πρέπει να δει τον γονιό του να συμπεριφέρεται άψογα. Δεν πρέπει να απαιτά ενώ ο ίδιος δεν συμπεριφέρεται ορθά, δεν είναι ευγενικός και δεν βγαίνουν από το στόμα του ωραίες λέξεις και φράσεις.
Θα πρέπει να μιλά μαζί τους, για τους φίλους, τους συμμαθητές, τους δασκάλους, για τα μαθήματα, τις αγωνίες, το άγχος, την στεναχώρια και την χαρά τους. Με τα παιδιά οι γονείς θα πρέπει να γίνονται πρώτα φίλοι και μετά γονείς. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, θα έρχονται πιο κοντά στα παιδιά τους και θα τα κατανοούν περισσότερο.
Τέλος, το παιδί μεγαλώνοντας θα πρέπει να διδαχθεί πως θα πρέπει να αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες, πως θα πρέπει να γίνει υπεύθυνο και πως έχει μεγάλες δυνατότητες για να έχει επιτυχία και υλοποίηση των στόχων του. Κι΄ αν δεν τα καταφέρει, αντί να απογοητευτεί, να αγωνιστεί πιο πολύ, πολύ περισσότερο.
Nayia Kouls
και ένα μικρό παιδί χρειάζεται κατανόηση, σεβασμό, στοργή, αγάπη, αγκαλιά, μια λεξούλα που προσμένει να ακούσει από το στόμα των γονιών του. Σ΄ αγαπώ.
Όσον αφορά τις συμβουλές, επειδή αυτές κουράζουν τα παιδιά, καλό θα είναι ταυτόχρονα οι συμβουλές να συνοδεύονται με παραδείγματα.
Δεν πρέπει οι γονείς να κτυπούν τα παιδιά αν αυτά κάνουν κάποιο λάθος. Άλλωστε, ποιος δεν κάνει λάθη; Άνθρωποι είμαστε. Λάθη κάνουμε. Λάθη κάνουν, ακόμα και οι μεγάλοι. Μπορώ να πω μεγαλύτερα, αισχρότερα. Θα πρέπει γονείς και παιδιά να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να μην τα επαναλαμβάνουν. Δεν πρέπει να τα κτυπούν γιατί το ξύλο φοβερίζει το παιδί, το τρομοκρατεί, το κάνει να κλείνεται στον εαυτό του, να απομακρύνεται από τους γονείς, να μην μιλά, να απομονώνεται και να μην εμπιστεύεται αυτούς που το έφεραν στον κόσμο. Το ξύλο δεν είναι λύση. Λύση είναι η συζήτηση. Οι γονείς θα πρέπει να μάθουν να συζητούν με τα παιδιά τους για οποιοδήποτε πρόβλημα, σκέψη, πράξη από πολύ νωρίς. Μεγαλώνοντας το παιδί θα μάθει να συζητά με τους γονείς του, για όλα όσα το απασχολούν.
Θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά πως τα χρήματα δεν κάνουν ευτυχισμένους τους ανθρώπους ούτε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Αν αυτό, μεγαλώνοντας, δεν θα έχουν στο μυαλό πως να αποκτήσουν περισσότερα λεφτά, αλλά θα προσπαθούν να γίνονται καλύτεροι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Οι γονείς θα πρέπει να δίνουν σημασία στα παιδιά και να μην τα διώχνουν από κοντά τους όταν θέλουν να δουν τηλεόραση, να διαβάσουν ένα βιβλίο, την εφημερίδα ή να σερφάρουν στο διαδίκτυο. Αν θέλουν να σεβαστούν τα παιδιά τις δικές τους επιθυμίες, θα πρέπει να ζητήσουν από τα παιδιά να τους δώσουν λίγο χρόνο για να τελειώσουν αυτό που κάνουν. Όμως, θα πρέπει μετά από λίγο και όχι ποτέ ή με πολύ καθυστέρηση, να καθίσουν δίπλα στα παιδιά τους και να συζητήσουν να διαβάσουν ή να παίξουν μαζί τους, κλείνοντας βέβαια, το κινητό τους και προσπαθώντας να καταλάβουν τι είναι αυτό που θέλουν να τους πουν τα παιδιά τους. Αυτά, μιλούν στους γονείς ακόμα και αν δεν τους ακούουν. Οι γονείς θα πρέπει να αντιληφθούν και να ανακαλύψουν τι θέλουν να τους πουν τα παιδιά τους. Πίσω από κάθε συμπεριφορά μπορεί να κρύβεται κάτι άλλο.
Μια εκδρομή στην θάλασσα ή στο βουνό, βοηθά στην σχέση μεταξύ γονέα και παιδιού. Οι ήχοι, το θρόισμα των φύλλων, ο θόρυβος από το πλατσούρισα στο νερό, το τιτίβισμα των πουλιών, ο καθαρός αέρας, το αλάτι που θα χαϊδέψει το σώμα μεγάλων και μικρών, το παιχνίδι στην άμμο, με την μπάλα μαζί με τους γονείς, τα επιτραπέζια παιχνίδια, όλα αυτά συμβάλουν σε μια δυνατή σχέση ανάμεσα στους γονείς με τα παιδιά τους.
Οι γονείς θα πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους πως στο λεξιλόγιο μας δεν υπάρχουν οι λέξεις ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Αντ΄ αυτές, υπάρχουν οι λέξεις ΑΓΩΝΑΣ, ΕΠΙΜΟΝΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ. Επί καθημερινής βάσεως, θα πρέπει να τους θυμίζουν πως θα πρέπει να αγωνίζονται, να επιμένουν και να έχουν υπομονή. Δεν πρέπει να τα βάζουν κάτω, δεν πρέπει να παρατούν τον αγώνα τους. Θα πρέπει να τα μάθουν να επικεντρώνονται στο ταλέντο και στον στόχο τους. Ο επιμένων νικά.
Θα πρέπει να μιλά μαζί τους, για τους φίλους, τους συμμαθητές, τους δασκάλους, για τα μαθήματα, τις αγωνίες, το άγχος, την στεναχώρια και την χαρά τους. Με τα παιδιά οι γονείς θα πρέπει να γίνονται πρώτα φίλοι και μετά γονείς. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, θα έρχονται πιο κοντά στα παιδιά τους και θα τα κατανοούν περισσότερο.
Τέλος, το παιδί μεγαλώνοντας θα πρέπει να διδαχθεί πως θα πρέπει να αναλαμβάνει τις δικές του ευθύνες, πως θα πρέπει να γίνει υπεύθυνο και πως έχει μεγάλες δυνατότητες για να έχει επιτυχία και υλοποίηση των στόχων του. Κι΄ αν δεν τα καταφέρει, αντί να απογοητευτεί, να αγωνιστεί πιο πολύ, πολύ περισσότερο.
Nayia Kouls
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου